مطالب مفید و آموزنده
مطالب علمی
ویتامین های درمانگر
گاهی مشکلات جسمی به علت کمبود ویتامین ها و مواد مغذی در بدن است. در این شرایط بدن از راه های مختلف علایم این کمبود را آشکار می کند. در این مطلب به نقل از «Readers Digest» به بررسی علایم کمبود ویتامین ها و راه جبران آن می پردازیم.
ترک های کنار لب:
علت: کمبود ویتامین B2 .
میزان مصرف روزانه توصیه شده: 1.3 میلی گرم برای مردان و 1.1 میلی گرم برای زنان.
شکاف و زخم دور دهان می تواند نشانه کمبود ویتامین B2 باشد. این ماده مغذی برای تولید و رشد سلول لازم است. بدون آن، بدن قادر نیست پوست وسلول های مخاطی در اطراف لب را ترمیم کند.
مشکل در حس چشایی:
علت: کمبود روی.
مصرف روزانه توصیه شده: برای مردان 5.5تا 9.5 میلی گرم و برای زنان ۴تا۷ میلی گرم.
کمبود روی می تواند روی حس چشایی تاثیر بگذارد.در بررسی که روی ۳۸۷ نفر انجام گرفت، مشخص شد افرادی که میزان روی در گلبول های قرمزشان پایین بود، به خوبی نمی توانستند شوری غذا را تشخیص دهند. روی برای تولید آنزیم های بزاق و حفظ پرز چشایی لازم است. اما اینکه این کمبود چه نقشی در حس چشایی دارد، مشخص نیست. علایم دیگر کمبود روی شامل عفونت های مکرر مانند سرماخوردگی، آنفلوآنزا و دیر خوب شدن زخم است. این ماده معدنی نقش مهمی در عملکرد سیستم ایمنی، ترمیم و نوسازی سلول ها دارد.
ناراحتی معده:
علت:کمبود ویتامین A.
مصرف روزانه توصیه شده: 0.7 میلی گرم برای مردان و 0.6 میلی گرم برای زنان.
از آنجا که زنان نسبت به مردان هویج و سبزیجات حاوی ویتامین A بیشتری مصرف می کنند کمتر دچار کمبود این ویتامین می شوند. کمبود این ویتامین باعث بروز عفونت های جزئی می شود. این ماده مغذی برای تولید سطح محافظ مخاطی که مانع از ورود میکروب ها به معده و مجرای تنفسی می شود، لازم است.
احساس بدخلقی:
علت: کمبود آهن.
مصرف روزانه توصیه شده: برای مردان 8.7 میلی گرم و برای زنان 14.8 میلی گرم.
رنگ پریدگی، منگی و قاشقی شکل شدن ناخن ها اغلب نشانه کمبود آهن است. اما احساس بدخلقی همراه با خستگی و کاهش تمرکز، علایم اولیه و شایعی است که به علت کمبود اکسیژن در مغز ایجاد می شود.
ورم کردن قوزک پا:
علت:کمبود پتاسیم.
مصرف روزانه توصیه شده: ۳هزار و ۵۰۰ میلی گرم.پتاسیم در تنظیم میزان آب بدن نقش دارد. مصرف پتاسیم پایین و استفاده بیش از حد از نمک، منجر به فشار خون بالا می شود. با احتباس آب بدن، فشار خون افزایش می یابد.
درد بدن:
علت: کمبود ویتامین D.
مصرف روزانه توصیه شده: ۵ میکروگرم.
ضعیف بودن استخوان ها، از علایم کمبود شدید ویتامین D است اما دردهای شایع، ضعف و خستگی می تواند بیانگر کمبود خفیف این ویتامین باشد. کمبود ویتامین D در همه گروه های سنی رخ می دهد. ویتامینD، ماده معدنی، کلسیم و فسفر به رشد و حفظ استخوان و عضله کمک می کند. علاوه بر قوی نگه داشتن استخوان، این ویتامین برای سیستم ایمنی بدن و تقویت آن برای مقابله با سرطان مهم است .
نکاتی درباره غذا از قرآن و ائمه
قرآن :
1 - از روزی خدا بخورید و بیاشامید و در زمین به فساد و فتنه انگیزی نپردازید. (بقره - 60)
2 - از آنچه خدا روزی شما قرار داده است، حلال و پاکیزه بخورید. (مائده - 88)
احادیث:
1 - نیاز طبیعی هر فرد :
امام باقر (ع): خدای بزرگ آدمی را میان تهی (دارای شکم) آفرید و ناگزیز خوراک و آب می خواهد.(کافی – 287/6)
2 - انواع خوراکی ها :
امام صادق (ع) : آنچه از زمین بیرون می آید و خوردن آن بر انسان روا و حلال است سه گونه خوراکی است:
گونه ی اول دانه های گیاهی از گندم، جو، برنج، نخود و کنجد و دیگر دانه های روغنی و سایر دانه ها را شامل می شود. هر دانه ای که بتواند خوراک انسان شود و به او نیرو بخشد، خوردنش حلال است و هر چه در آن زیانی برای بدن انسان وجود داشته باشد خوردن آن حرام است، جز در حال ضرورت.
امام صادق (ع): آنچه نوشیدن آن حلال است که زیاد آن عقل را دگرگون نسازد و آنچه زیاد آن چنین باشد، نوشیدن اندک آن نیز حرام است.
گونه دوم میوه هایی است که از زمین به دست می آید و برای انسان خاصیت غذایی دارد و با خوردن آن نیرومند می شود که خوردن همه آنها حلال است. آنچه به بدن آدمی زیان برساند ، خوردنش حرام است.
گونه سوم انواع تره بارها، سبزی ها و رستنی های دیگر است که خوردن آنها خاصیتی برای آدمی دارد و خوراکی است برای او، که مصرف آنها حلال است و خوردن گونه هایی که برای آدمی زیان بخش است، همچون گیاهان سمی و خرزهره حرام است.
اما آنچه از گوشت جانواران خدا خوردن آنها را حلال دانسته است، گوشت گاو، گوسفند، شتر، پرندگان و گوشت جانوران وحشی که دندان تیز و چنگال درنده ندارند.
آنچه از تخم پرندگان خوردنشان حلال است، تخم هایی است که شکل دو سر آن با یکدیگر تفاوت داشته (بیضی شکل) باشد.
امام صادق (ع): مؤمن ، با شکم گرسنه از خانه خویش بیرون نرود، که این کار بر عزت و کرامت او می افزاید.
از شکار دریایی، خوردن گوشت ماهی هایی حلال است که سطح بدن آنها را فلس هایی پوشانده باشد.
آنچه نوشیدن آنها حلال است، آن است که زیاد آن عقل را دگرگون نسازد و آنچه زیاد آن چنین باشد، نوشیدن اندک آن نیز حرام است.
3 - عزت اجتماعی و خوراک :
امام صادق (ع): بر مؤمن لازم است که پیش از خوردن طعام (یعنی با شکم گرسنه) از خانه خویش بیرون نرود، که این بر عزت و کرامت او می افزاید.(بحار- 341/66)
4 - افزایش نیازمندی به هنگام سالخوردگی :
امام سجاد (ع): خدایا بر محمد و آل محمد(ص) درود فرصت و گسترده ترین روزی خویش را بر من در ایام سالخوردگی مقرر فرما و بیشترین نیروی خودت را در ایام درماندگی بهره ی من ساز. (صحیفه سجادیه-135)
قرآن:
1- رویاندیم در آن (زمین) دانه را * و انگور و علوفه را * و زیتون و خرما را * و باغ های پردرخت را * و میوه و چراگاه را * تا از آن بهره مند شوید. (سوره عبس 32-29)
2 – خداوند «دام ها را برای شما آفرید» و از آنها می خورید. (سوره نحل-5)
3 - اوست آنکه دریا را مسخر شما ساخت تا از آن گوشتی تر و تازه بخورید... (سوره نحل- 14)
4 - در دام ها برای شما عبرتی است که به شما از شیر آنها می نوشانیم. (سوره مؤمنون-21)
5 - بیرون می آید از شکم های آنها (زنبور عسل) ، نوشیدنی که رنگ های گوناگون دارد و در آن شفایی است برای مردمان ... .(سوره نحل-69)
احادیث:
1- نان
پیامبر (ص): خدایا به نان ما برکت ده و میان ما و آن جدایی مینداز که اگر نان نبود نه می توانستیم روزه بگیریم، نه نماز بخوانیم و نه دیگر واجبات پرورگار خویش را بجا آوریم. (کافی 6/287)
امام صادق (ع): تن بر نان بنا شده است. (کافی 6/286)
امام صادق (ع): اصل معاش آدمی و زندگی او ، نان است و آب. (بحار 87/3)
2- گوشت
پیامبر (ص) به روایت امام صادق (ع): بر شما باد خوردن گوشت، چون گوشت، برای آدمی گوشت می آورد. هر کسی چهل روز بر او بگذرد و در آن فاصله گوشت نخورده باشد، بدخُلق خواهد شد و هر کسی بدخلق شد، به او گوشت بخورانید. (وسائل 17/26)
پیامبر(ص) به روایت امام صادق (ع): آقای خوراک دنیا و آخرت گوشت است و آقای نوشابه های دنیا و آخرت آب. (وسائل 17/27)
پیامبر (ص): خدایا به نان ما برکت ده و میان ما و آن جدایی مینداز که اگر نان نبود نه می توانستیم روزه بگیریم، نه نماز بخوانیم و نه دیگر واجبات پرورگار خویش را بجا آوریم.
پیامبر(ص) به روایت امام صادق (ع): هر کسی چهل روز بر او بگذرد و گوشت نخورده باشد، باید قرض الحسنه بگیرد و گوشت بخورد. (وسائل 17/26)
امام علی (ع) به روایت امام صادق (ع ): چون مسلمانی سست و ضعیف شود، لازم است گوشت و شیر بخورد که خدای بزرگ نیرو را در آنها آفریده است. (خصال 2/617)
امام باقر(ع ): آقای خوراکی ها گوشت است. (بحار 66/60)
پیامبر (ص) : هر کسی چهل روز گوشت نخورد، بداخلاق خواهد شد و هر کسی بداخلاق شد، به او گوشت بخورانید.
امام صادق (ع): گوشت از گوشت به رویش می آید و هر کسی آن را چهل روز ترک کند ، خلق او بد می شود. آن را بخورید که بر توانایی چشم و گوش شما می افزاید. (وسائل 17/26)
امام صادق (ع): گوشت باید هر سه روز یک بار خورده شود که در ماه می شود ده بار، نه بیش از این. (کافی – 5/511)
امام حسن عسگری(ع) می فرماید: اگر می خواهی قوت بگیری، گوشت بخور.
3 - شیر:
امام علی (ع): شیر گاو دارو و درمان است.
امام باقر(ع): رسول خدا (ص) خوراکی ای نمی خورد و نوشابه ای نمی نوشید مگر اینکه می گفت: «خدایا آن را بر ما مبارک فرما و آن را برای ما به چیزی نیکوتر از آن تبدیلش کن»، یعنی خدایا آن را بر ما مبارک فرما و بیشتر از آن بهره ما قرار ده.
4- میوه:
امام صادق(ع): مرد باید از هر میوه عمومی برای خانواده خود بخرد.
5- سبزی ها:
امام صادق: هر چیزی را زینتی است و زینت سفره سبزی خوردن است.
امام صادق (ع): نخوردن شام، باعث پیری زودرس می شود.امام صادق (ع): نخوردن شام، باعث پیری زودرس می شود.
نگهداری تندرستی با خوراک
پیامبر (ص): خوراک شام را فرو نگذارید، هر چند دانه ای خرمای خشک باشد که من از ترک شام برای امّتم از پیری زودرس هراس دارم، زیرا خوراک شام مایه نیرومندی پیر و جوان است.
امام علی (ع): شام پیامبران در آغاز شب است. شام را ترک نکنید که ترک آن سبب ویرانی بدن می شود.
امام باقر (ع): آغاز ویرانی بدن، ترک شام خوردن است.
امام صادق (ع): ترک شام خوردن، مایه پیری زودرس است...
بیماری میگرن
بیش از 90 درصد افراد در طول عمر خود، سردرد را تجربه کرده اند.اکثر سردردها مدت زمان کوتاهی طول می کشد. برای مثال ، سردردی که به علت یک بیماری عفونی ایجاد می شود، بعد از بهبود این بیماری از بین خواهد رفت. این نوع سردردها معمولا باعث نگرانی نمی شوند؛ چون علت ایجاد آنها مشخص است ؛ اما سردردهایی که چنین علت های مشخصی ندارند، می توانند منجر به نگرانی و اضطراب شوند. خوشبختانه در اکثر موارد، علت ایجاد سردردها، موارد بدی چون وجود تومور مغزی یا سکته مغزی نیستند، بلکه آنها را می توان با عنوان سردردهای خوش خیم عود کننده طبقه بندی کرد این سردردها مسوول ایجاد حداقل سه چهارم سردردها هستند بنابراین شایع ترین نوع سردردی هستند که پزشکان هر روزه با آن مواجه می شوند، اما اگر شرح حال درستی به پزشک ندهید، او از کجا خواهد فهمید که سردرد شما از نوع میگرنی است یا از نوع تنشی و یا بر اثر درد عضلات موضعی سر و گردن ایجاد شده است.بنابراین بهتر است آگاهی کافی از بیماری میگرن داشته باشید. میگرن را می توان به صورت سردردهای دوره ای که از 4 ساعت تا 72 ساعت طول کشیده و همراه با تهوع یا استفراغ است ، تعریف کرد.بعضی حملات میگرن با یک اورا aver یا پیش درآمد شروع می شود، که معمولا علایم بینایی هستند. این نوع میگرن را میگرن کلاسیک می نامند. در بین فواصل حملات میگرن ، بیمار هیچ گونه سردرد یا ناراحتی دیگری ندارد.سردردهایی که هر روز ایجاد می شوند، میگرن نیستند. نام میگرن از کلمه همی کرانیا Hemicrania گرفته شده که به معنی یک طرف سر است ، گرچه بعضی سردردهای میگرنی می توانند همه جای سر را هم درگیر کنند.میگرن بیشتر از فقط یک سردرد است و سردرد و میگرن لزوما اصلی ترین مشکل نیست. اکثر افراد هنگام حملات میگرنی ، کاملا بیمار می شوند و نمی توانند به کارهای روزمره شان ادامه بدهند.بعضی مبتلایان این بیماری مجبورند در یک اتاق ساکت و تاریک ، بی حرکت دراز بکشند، تا حمله میگرنی پایان یابد. بعضی از این بیماران نمی توانند حتی فکر غذا خوردن را هم داشته باشند، چون حالشان به هم می خورد، اما بعضی مبتلایان به میگرن با غذا خوردن به تهوعشان پایان می دهند.خواب آلودگی و رخوت ، علامت شایع این بیماری است. فعالیت و عملکرد طبیعی معده مختل و باعث می شود داروهایی که برای تسکین میگرن خورده می شود، بخوبی جذب نشوند.گاهی اوقات یک حمله میگرنی با استفراغ به پایان می رسد، اما در اکثر موارد، سردرد بعد از یک خواب خوب یا بتدریج تسکین می یابد. یک حمله میگرنی می تواند خیلی وحشتناک باشد.بیمارانی که تجربه اختلالات بینایی را به عنوان پیش درآمد حملات میگرنی دارند، از ایجاد دایمی این اختلالات بینایی هراس دارند. این افراد همچنین از ایجاد یک تومور مغزی یا سکته مغزی می ترسند. خوشبختانه وجود چنین موارد خطرناکی نادر است و سایر علایم ممکن است قبل از بروز سردرد اتفاق بیفتد.گرچه علایم میگرن باعث بروز مشکلاتی می شوند، اما علایمی نیستند که تهدید کننده حیات باشند و بعد از پایان حملات میگرنی ، بدن دوباره به وضعیت طبیعی خود برمی گردد، تا حمله بعدی دوباره شروع شود.طول مدت حملات میگرنی : یک سردرد میگرنی معمولا بعد از 24 ساعت بهبود می یابد. با این حال می تواند مدت آن از 4 ساعت تا 72 ساعت هم طول بکشد.اغلب بعد از بهبود سردرد، یک روز هم طول می کشد تا بدن به حالت طبیعی برگردد و خستگی ای که در اثر بیماری ایجاد شده از بین برود، با این حال بعضی افراد، بعد از پایان یافتن یک حمله میگرنی احساس می کنند حالشان حتی از قبل از بروز سردرد بهتر شده است.کودکان اغلب دارای حملات میگرنی شدید اما کوتاه مدتی هستند که فقط چند ساعت طول می کشد و بسرعت بهبود می یابد. با افزایش سن ، از شدت حملات کاسته می شود، اما به طول مدت آن افزوده می شود و پیش درآمد حملات میگرنی نیز بیشتر می شود.تعداد حملات میگرنی: تعداد حملات میگرنی در افراد مختلف و حتی در یک فرد در زمانهای مختلف ، تفاوت می کند. حملات میگرنی می توانند ماهی یک تا 2 بار اتفاق بیفتند، اما در بعضی افراد ممکن است حملات پشت سر هم میگرن به صورت هفته ای یک یا 2 بار هم اتفاق بیفتد.این حملات می توانند به دنبال چند ماه یا چند سال بهبود کامل هم رخ دهد. به طور کلی بعد از سن 55 سالگی از شدت و تعداد حملات میگرنی کاسته می شود، با این حال همیشه هم این مطلب صدق نمی کند. ***** عوامل مستعد کننده *****با وجود این که هنوز پزشکان نمی دانند بعضی افراد به میگرن مبتلا می شوند، اما مشخص شده است که عواملی در شروع حملات میگرنی دخیل هستند.بسیاری از افراد در روزنامه ها یا مجلات خوانده اند یا به آنها گفته شده است که از خوردن موادی مثل پنیر، شکلات یا فلفل خودداری کنند.متاسفانه برای اکثر مبتلایان میگرن ، تنها نخوردن چند ماده غذایی برای جلوگیری از بروز حملات میگرنی کافی نیست.این امر بدین دلیل است که عوامل شروع کننده در طی دوره ای از زنان ایجاد می شوند و در ترکیب با سایر موارد، باعث بروز حملات می شوند. بنابراین مثلا وقتی شما از کار روزانه خسته هستید، اگر این نوع موادغذایی را مصرف کنید، دچار حملات میگرنی خواهید شد. عوامل شروع کننده ممکن است طی چند سال تغییر کنند. وقتی شما جوان تر هستید، ممکن است استرس و بیخوابی از مهمترین علل شروع کننده حملات میگرنی باشند، اما وقتی سن شما بیشتر می شود، مشکلاتی همچون گردن درد و پشت درد می توانند نقش مهمی را در بروز حملات میگرنی ایفا کنند. غذاهای خاص: حدود 20 درصد افراد مبتلا به میگرن ، اظهار می کنند که خوردن بعضی غذاها باعث شروع حملات میگرنی آنها می شود. بیشترین غذاهایی که باعث این کار می شوند، عبارتند از: شکلات ، پنیر، میوه های ترش و فلفل.البته این عدم تحمل بعضی غذاها را نباید با آلرژی یا حساسیت غذایی اشتباه گرفت.بسیاری از افراد بدون این که بدانند با خوردن این غذاها دچار حملات میگرنی می شوند یا خیر، از خوردن این غذاها پرهیز می کنند.هر کسی که فکر می کند، ممکن است با خوردن یک غذای خاص دچار این نوع حملات شود، باید به مدت 2 ماه از خوردن آن غذا پرهیز کند و با یادداشت کردن سردردهایش در این مدت ببیند که آیا با نخوردن آن غذای خاص تغییری در سردردهایش ایجاد شده است یا خیر.اگر تغییری در تعداد حملات ایجاد نشد، او می تواند از آن غذا استفاده کند و غذای دیگری را به مدت 2 ماه مصرف نکند و این عمل را برای آن غذای خاص نیز تکرار کند.خوردن غذای ناکافی: نخوردن یک وعده غذا، کم غذا خوردن یا خوردن غذای شیرین می تواند منجر به بروز حملات میگرنی شود. خوردن صحیح صبحانه اهمیت زیادی دارد. بعضی مبتلایان میگرن با خوردن غذاهای مختصری بین وعده های غذایی از بروز حملات جلوگیری می کنند.زیرا آنها می دانند که گرسنگی می تواند موجب شروع حملات میگرنی شود. تغییر در الگوی خواب: بیخوابی های شبانه ، کارکردن بیش از حد و دیرخوابیدن در شب می تواند باعث خستگی بیش از حد و موجب بروز حملات میگرنی شود. برعکس ، گاهی خوابیدن بیشتر از حد هم می تواند باعث بروز حملات شود.تغییرات هورمونی در خانمها: بسیاری از خانمها بروز حملات میگرنی خود را به دوره های ماهانه قاعدگی شان نسبت می دهند.خوردن قرصهای ضدبارداری می تواند باعث تشدید میگرن شود. با این حال ، بعضی خانمها با خوردن این قرصها از حملات میگرنی شان کاسته می شود.یائسگی مشکل ترین دوره برای خانمهای دچار میگرن است ، اما تحقیقات کمی درباره اثر هورمون درمانی در این خانمها و ارتباط آن با میگرن انجام شده است.درد سر و گردن: کشیدگی و خستگی عضلات گردن و شانه ها، یک مشکل شایع است. بخصوص اگر شما کاری دارید که باید پشت میز بنشینید یا این که مجبورید مسافت زیادی را رانندگی کنید.درد موضعی در سر و گردن می تواند باعث سردرد شود و به عنوان یک عامل شروع کننده در حملات میگرنی مطرح شود. همان طور که بدن شما پیرتر می شود، در استخوان ها تغییراتی ایجاد می شود و مفاصل دچار آرتریت می شوند.در بعضی موارد، مشکلات دندان ها (به خصوص دندان های عقل) و مفاصل فک می تواند باعث تشدید میگرن شود.تمرینات ورزشی: تمرینات سخت ورزشی ، بخصوص اگر بدن شما به اندازه کافی ورزیده نباشد، می تواند منجر به شروع حملات میگرنی شود، تمرینات منظم و بدون فشار بیش از حد می تواند به پیشگیری از حملات میگرنی کمک کند.سفر و مسافرت: در مسافرت های طولانی بخصوص اگر در الگوی خواب یا غذاخوردن شما تغییراتی ایجاد می شود، مراقب باشید.در این موارد، هیچ گاه عجله نکنید و وقت کافی در نظر داشته باشید و همیشه چیزی برای خوردن همراه داشته باشید، تا در صورت تاخیر در خوردن وعده های غذایی ، آنها را مصرف کنید.استرس و فشار عصبی: نگران و هیجان ، نقش مهمی را در بروز حملات میگرنی ایفا می کنند، اما سایر عوامل شروع کننده میگرن همچون نخوردن یک وعده غذایی یا نخوابیدن به مقدار کافی نیز اغلب همراه با استرس هستند.سایر عوامل شروع کننده: صداهای بلند، نورهای شدید و درخشان ، بوهای شدید، تغییرات آب و هوا، محیط آلوده و دود آلود و اتاقهای شلوغ و دم کرده مثل سالن سینما، همگی می توانند در افراد حساس باعث شروع حملات میگرنی شوند.چرا بعضی افراد دچار میگرن می شوند و بقیه به این بیماری مبتلا نمی شوند؟ درد یک راه طبیعی است که به شما می گوید چیزی اشتباه است و کمک می کند از وارد آوردن آسیبهای بیشتر به بدن خودداری کنیم.بنابراین یک حمله میگرنی شاید به عنوان یک نقش حفاظتی عمل می کند و باعث می شود ما از محیطهای آلوده خارج شویم.به طور کلی این عقیده وجود دارد که در بعضی خانواده ها میگرن بیشتر دیده می شود. معمولا مادرانی که دچار میگرن هستند، دخترانشان هم به این بیماری گرفتار می شوند، اما هنوز ژن خاصی که مسوول بروز میگرن باشد، کشف نشده است. **** تشخیص میگرن ****از آنجا که هیچ آزمایش خاصی برای میگرن وجود ندارد و تشخیص براساس شرح حال بیمار و معاینه صورت می پذیرد، تشخیص میگرن مشکل است.سوالاتی از قبیل محل سردرد، تعداد دفعات آن ، نوع سردرد و عواملی که باعث شروع سردرد می شوند، می تواند به تشخیص صحیح میگرن کمک کند. زندگی با میگرن: بسیاری از افراد، این حقیقت را که آنها دچار میگرن هستند را از دوستان ، خانواده و همکارانشان مخفی می کنند، که اغلب به این خاطر است که می ترسند به عنوان یک فرد بیمار عصبی یا روانی از طرف آنها تلقی شوند.میگرن می تواند هنگام بروز حملات ، باعث مختل شدن زندگی مبتلایان شود که تا قبل از بروز حمله هیچ گونه مشکلی نداشته اند. برای افراد سالمی که تا حالا با فرد مبتلا به میگرن برخورد نداشته اند، مشکل است که وسعت و شدت حملات سردرد را در افراد مبتلا به این بیماری درک کنند. با وجود این که هیچ معالجه قطعی برای میگرن کشف نشده است ، اما برای کنترل میگرن راههای مختلف دارویی و غیردارویی وجود دارد.میگرن یک مشکل فردی است و آن چیزی که برای درمان میگرن شما مناسب است ، ممکن است برای درمان میگرن فرد دیگری مناسب نباشد. ابتدا برای حل مشکلاتتان از راههای ساده شروع کنید. اگر تغییری در خودتان احساس نکردید، با پزشکتان مشورت کنید. گاهی اوقات ممکن است برای بررسی های بیشتر، نیاز به رفتن به نزد پزشک متخصص داشته باشید. *****راههای پیشگیری از بروز حمله میگرن***** با دانستن این که چه چیزهایی می توانند باعث بروز حملات میگرنی شما شوند، می توانید با انجام ندادن آنها، از شدت یا تعداد حملات خود، کم کنید.یک دفتر یادداشت تهیه کنید و به دقت زمان و تمام مسائلی که قبل یا هنگام حمله رخ می دهند را یادداشت کنید. شما باید نوشتن عوامل شروع کننده در این دفتر یادداشت را تا هنگامی که حداقل 5 حمله میگرنی رخ دهد، ادامه دهید.سپس با مطالعه این دفترچه ببینید که چه چیزهای مشترکی در هر بار حمله میگرنی اتفاق می افتد. اکنون می توانید با پرهیز از کارهایی که به نظر شما باعث بروز حملات می شوند، ببینید که آیا واقعا آنها مسوول بروز بوده اند یا خیر.اگر حملات میگرن شما به طور منظم در ساعات نزدیک ظهر یا عصرها رخ می دهند، احتمالا به علت گرسنگی هستند، بنابراین سعی کنید که با خوردن وعده های کوچک غذایی در بین وعده های اصلی ، از گرسنه شدنتان جلوگیری کنید.اگر شبها شام زود می خورید و وقتی صبحها از خواب بلند می شوید، دچار حملات میگرن می شوید، احتمالا به علت گرسنگی است.بنابراین سعی کنید شبها قبل از این که به رختخواب بروید، غذای مختصر بخورید تا صبح با گرسنگی از خواب بلند نشوید.خوردن بعضی غذاها مثل شکلات ، میوه های ترش ، لبنیات و فلفل می توانند به عنوان عوامل شروع کننده میگرن مطرح باشند. ***** درمان میگرن ****احساس خستگی ، خمیازه کشیدن ، انجام کارها با بی دقتی و تحریک پذیری یا زودرنجی از علایم شایع پیش درآمد هستند.سایر علایم عبارتند از: احساس تشنگی ، گرفتگی عضلات گردن و حساسیت بیش از حد نسبت به نور و صدا. بعضی علایم پیش درآمد ممکن است به اشتباه به عنوان یک عامل شروع کننده میگرن فرض شوند.شناسایی این نشانه های پیش درآمد می تواند بسیار مفید باشد و با پرهیز از عوامل شروع کننده میگرن در این زمان ، می توان از بروز حمله جلوگیری کرد.
مطالب مذهبی
نکته هایی از قران
بهترین سوره قرآن « یس » است
سوره « حمد » به مادر قرآن معروف است
سوره فجر به سوره امام حسین (ع) معروف است
سوره های اسراء حدید ، حشر ، صف ، جمعه ، نفابن ، واعلی به مسبحات مشهورند .
86 سوره قرآن مکی ، و 28 سوره مدنی است
سوره « یس » به قلب قرآن مشهور است
سوره حمد به زبان بندگان نازل شده است .
قرآن کریم در سوره « حمد » خلاصه شده است .
سوره توبه « بسم الله الرحمن الرحیم » ندارد
سوره الرحمن به « عروس » قرآن معروف است
سوره نمل دو « بسم الله الرحمن الرحیم » دارد
سوره قرآن با حروف مقطعه آغاز می شود
سوره حمد دو مرتبه بر پیامبر اکرم (ص) نازل شده یک بار در مدینه و یک بار در مکه
در سوره « همزه » از افراد عیبجو انتقاد شده است
سوره های « فلق » و « ناس » به معوذتین معروفند
سوره عادیات منسوب به حضرت علی (ع) است
سوره اسراء به « بنی اسرائیل » معروف است
سوره ای که در شان اهل بیت (ع) نازل شده است سوره « دهر » است .
سوره « حجرات » سوره اخلاق و ادب است
داستان گوساله پرستی بنی اسرائیل در سوره « طه » بیان شده است .
آیه الکرسی در سوره بقره قرار دارد .
آیه معروف « و ان یکاد الذین کفروا ... » در سوره قلم قرار دارد .
دعای « ربنا آتنا فی الدنیا حسنه ... » در سوره بقره آیه 201 می باشد .
در آیه 7 سوره احزاب نام پنج تن از پیامبران اولوالعزم بیان شده است .
آیه معروف « امن یجیب المضطر اذا دعاه و یکشف و السو ء » در سوره نمل آیه 62 می باشد .
آیه ای که سر بریده امام حسین (ع) در شام تلاوت فرمودند آیه 9 سوره کهف می باشد .
آیه حجاب در سوره نور آیه 31 می باشد .
آیه مشهور ولایت در سوره مائده آیه 55 می باشد .
آیه ای که 5 وقت نمازهای یومیه در ان آمده است در سوره اسراء و آیه 78 می باشد .
در آیه 6 و سوره مائده مراحل وضو بیان شده است
به آیه « اناالله و انا الیه راجعون » « استرجاع » می گویند .
منفورترین کار حلال نزد خداوند « طلاق » است .
داستان معراج حضرت محمد (ص) در سوره اسراء بیان شده است .
حضرت عیسی (ع) هم اکنون زنده است .
حضرت یحیی (ع) به خاطر حمایت از عفعت و حجاب به شهادت رسید .
نام گرامی پیامبر (ص) 5 بار در قرآن آمده است ، 4 بار به نام محمد (ص) و یک بار به نام احمد در سوره صف آیه 6 .
پیامبری که به هم سخن خدا ملقب شده است حضرت موسی (ع) « کلیم الله » می باشد .
حضرت نوح به « شیخ الانبیاء » معروف است .
حضرت هود بر قوم عاد مبعوث شد .
لقب حضرت محمد (ص) حبیب الله است .
پیامبر اکرم (ص) هنگام تلاوت آیه 61 سوره یونس می گریست .
پیامبرانی که با همدیگر در یک زمان می زیستند عبارتند از ( ابراهیم و لوط ) ، ( یوسف ویعقوب ) ، ( موسی وشعیب ) .
حضرت ایوب (ع) نمونه صبر و بردباری بود .
کتاب حضرت داود (ع) زبور بود .
حضرت ابراهیم (ع) جد اول حضرت محمد (ص) بوده اند .
حضرت زکریا کفالت حضرت مریم را بر عهده داشت .
آیه 86 سوره هود اولین آیه ای است که حضرت مهدی (ع) هنگام ظهورشان بر زبان مبارکشان جاری می سازد .
آیه 3 سوره مائده که درباره خلافت و جانشینی علی (ع) است آخرین آیه ای است که نازل شده است .
سوره ای که در شأن حضرت زهرا (س) نازل شده « کوثر » است .
دختر حضرت شعیب (ع) به عفت و حیا مشهور است .
دو زن نمونه که قرآن به آنها اشاره نموده است عبارتند از : آسیه زن فرعون ، مریم مادر عیسی (ع)
زن ابو لهب هیزم کش جهنم است .
دو زن که به گمراهی از آنها نام برده شده است عبارتند از : زن لوط و زن نوح .
ستمگرانی که نامشان در قرآن آمده عبارتند از : جالوت ، هامان ، سامری ، نمرود ، فرعون ، قارون و ابولهب .
حیوانی که نمرود را به هلاکت رساند « پشه » بود .
پرندگانی که لشکریان ابرهه را به هلاکت رساندند « ابابیل » نام داشتند .
اصحاب کهف 309 سال در غار خواب بودند .
حیوانی که همراه اصحاب کهف به غار پناه برد سگ بود .
لقب حضرت یعقوب (ع) اسرائیل است .
قرآن طی مدت 23 سال بر پیامبر اکرم (ص) نازل شده است .
اولین گرد آورنده قرآن حضرت علی (ع) بود .
نخستین مفسر قرآن حضرت علی (ع) بود
نگاه کردن به قرآن کریم عبادت است
سید رضی جمع آوری کننده سخنان حضرت امیرالمومنین در نهج البلاغه است .
نهج البلاغه 239 خطبه ، 79 نامه و 480 حکت ( اندرز ) دارد .
ماههای حرام در سال ، چهار ماه ذی القعده ، ذی الحجه ، محرم و رجب .
حضرت نوح ، ابراهیم ، موسی ، عیسی و محمد (ص) 5 پیامبر اولوالعزم هستند .
صفات مومنان در سوره شوری ، اهل توکلند ، اهل اطلاعات و نماز ، اهل مشورت ، اهل انفاق هستند
در سوره حجرات به سه نوع ادب اشاره می کند . ادب در برابر خدا ، ادب در برابر رسول خدا و ادب مردم در مقابل یکدیگر .
هدف از آفرینش انسانها عبادت خداست .
آیه شریفه ، ( ان الله و ملائکته یصلون علی النبی یا ایها الذین آمنو صلو علیه و سلمو تسلیما ) در سوره احزاب آیه 56 می باشد .
خمس که یکی از فروع دین است در آیه 41 سوره انفال بر مسلمانان واجب شده است .
نام دیگر قرآن ( فرقان ) جدا کننده حق از باطل است . در سوره فصلت آمده : اعضا بدن انسان در روز قیامت به سخن در می آید و به اموری شهادت می دهند .
معرفی امامان خود
حضرت امام على علیه السلام
نام : على نخستین امام از دوازده امام که پیامبر (ص ) ایشان را به امر خدا جانشین خود قرارداد - حیدر(به معناى شیر نر و...) کنیه : ابو تراب ، ابوالائمه ، ابوالحسن ، ابوالحسنین ، ابوالریحانتینلقب : مرتضى ، امیرالمؤ منین ، امام المتقین ، یعسوب الدین ، مظهرالعجائب ، کرار، قائدالغر المحجلین ، الفاروق الاعظم ، قسیم الجنه و النار پدر : عمرو بن عبدالمطلب معروف به - ابو طالب - مادر : فاطمه بنت اسد تاریخ ولادت : جمعه سیزده رجب ، 10 سال پیش از بعثت مکان ولادت : مکه ، داخل خانه خدا ( کعبه ) مدت عمر : 63 سال زمان شهادت : 21 ماه رمضان ، سال 40 هجرى قاتل : عبدالرحمن بن ملجم مرادى از خوارج و منافقین مکان شهادت و دفن : در محراب مسجد کوفه ضربت خورد و در منزل خود، در جنب غربى مسجد رحلت کرد و در غرى ( نجف ) به خاک سپرده شد. |
امام على علیه السلام در سال سى ام عام الفیل ، ( سالى که ابرهه به خانه خدا لشکر کشید) یعنى ده سال پیش از بعثت ، در سیزدهم رجب ، در درون ((کعبه ))، خانه خدا به دنیا آمد. پدر گرامى اش ابو طالب ، عموى پیامبر(ص ) و مادرش فاطمه بنت اسد بود. هنوز پنج سال از عمر او نگذشته بود که پیامبر (ص ) او را به خانه برد و تربیت او را به عهده گرفت . على علیه السلام نخستین مردى است که به پیامبر گرامى اسلام ایمان آورد. در مدت سیزده سال تبلیغ اسلام در مکه همواره در کنار پیامبر(ص ) بود و در شب هجرت پیامبر از مکه به مدینه ، على علیه السلام بود که براى حفظ جان رسول خدا در بستر ایشان خوابید، و پذیراى شهادت شد. پس از هجرت از مکه به مدینه و در مدت ده سال دوران زندگى پر افتخار رسول خدا(ص ) در مدینه نیز یار و یاور ایشان بود. على علیه السلام جز در غزوه تبوک که به امر پیامبر اکرم صلى اللّه علیه و آله و سلم در مدینه ماند در تمام غزوات و نبردهاى مسلمانان با مشرکین و کفار حضور چشمگیر داشت . فداکارى ، ایثار و شجاعت او در جنگهاى بدر و احد و خندق و خیبر و... زبانزد همه و مایه پیروزى سپاه اسلام گردید.
رسول خدا صلى اللّه علیه و آله و سلم در موقعیتهاى مختلف على علیه السلام را به عنوان وصى و جانشین و خلیفه پس از خود به همگان معرفى مى فرمود. به ویژه در بازگشت از آخرین سفر حج که به ((حجة الوداع )) معروف است در محلى به نام ((غدیر خم )) به امر خداوند بر جانشینى على (ع ) بعد از خود تاکید کرده و ایشان را مولاى هر مرد و زن مسلمان معرفى فرمود. پس از فوت رسول خدا(ص ) على (ع ) مدت بیست و پنج سال صبر نمود و سکوت کرد ،تا دوران خلافت سه خلیفه به پایان رسد. در این دوران اگرچه به خلافت نرسید ولى با ارشاد و هدایت و راهنمایى هاى ارزنده خود از جامعه اسلامى و دین خدا پاسدارى مى نمود.
پس از قتل عثمان در سال 35 هجرى على علیه السلام به اصرار و پافشارى و تقاضاى انصار و مهاجرین ، امر خلافت را پذیرفت . در دوران خلافت خویش که حدود چهار سال و نه ماه بود به اجراى عدالت و گسترش دادگرى و احیاء سنتهاى پیامبر(ص ) پرداخت . دوران کوتاه خلافت على (ع ) را مى توان از درخشان ترین دوران هاى تاریخ اسلام و بشریت به حساب آورد.
امام على علیه السلام در آن دوران کوتاه زیباترین حکومت و مدیریت و اداره جامعه را به بشریت عرضه نمود. گسترش عدالت در جامعه اسلامى باعث دشمنى و مخالفت هاى عده اى از افراد سودجو و فرصت طلب و ضد عدالت با امام (ع ) گردید. به طورى که امام (ع ) در دوران کوتاه خلافت خود، با سه گروه ((ناکثین )) (پیمان شکنان )، ((قاسطین )) (معاویه ) و ((مارقین )) (خوارج ) و در سه نبرد ((جمل ))، ((صفین )) و ((نهروان )) به جنگ با آنان پرداخت ، تا راه را براى اجراى عدالت و گسترش قوانین الهى در تمامى قلمرو اسلامى هموار گرداند. طلحه و زبیر که تقاضاى فرمانروایى بصره و کوفه را داشتند ولى با مخالفت امام (ع ) مواجه شدند از مدینه به مکه رفتند و با همراه کردن عایشه با خود، جنگ جمل را به راه انداختند. و چون ابتدا با امام على (ع ) بیعت کرده بودند و سپس بیعت خود را شکستند ناکثین نامیده شدند. و معاویه که از سوى خلیفه دوم و مدتها پیش از خلافت على (ع ) در سرزمین شام و به شیوه پادشاهان حکومت مى کرد. توسط امام على (ع ) از خلافت عزل گردید.
معاویه تسلیم فرمان امام (ع ) نشد و در نتیجه جنگ سختى میان سپاه على (ع ) و معاویه در منطقه اى به نام ((صفین )) به وقوع پیوست . چیزى نمانده بود که سپاه معاویه متلاشى شود که سپاه معاویه با همدستى عمروعاص با نیرنگ و فریب ، قرآن ها را بر سرنیزه ها زد و افراد ساده لوح سپاه امام (ع ) را فریب داد و آنان که قرآن ها را بر سر نیزه ها مشاهده کردند دست از جنگ کشیدند و فریب سپاه معاویه را خوردند. در نتیجه معاویه عمروعاص را که فردى فریبکار بود از طرف خود به حکمیت فرستاد و او ابوموسى اشعرى را فریب داد. پس از ماجراى حکمیت تعدادى از مسلمانان به نشانه اعتراض به قبول حکمیت ، علیه امام (ع ) خروج کردند. و علیرغم اینکه خود، ابوموسى اشعرى را براى حکمیت به امام تحمیل کرده بودند به عنوان خوارج گروهى را تشکیل دادند و در محلى به نام ((نهروان )) با على (ع ) به جنگ پرداختند. اگرچه تقریبا همگى آنان در آن نبرد کشته شدند اما تعداد انگشت شمارى از آنان گریختند.
(نهج البلاغه )
کتاب شریف و ارزشمند نهج البلاغه مجموعه اى از خطبه ها و نامه ها و کلمات کوتاه و حکیمانه امام على علیه السلام مى باشد که توسط دانشمند بزرگ شیعه سید رضى جمع آورى گردیده است . این اثر بزرگ و جاویدان حاوى 239 یا 241 خطبه و 79 نامه و عهدنامه و 480 کلمات کوتاه و حکمت آمیز مى باشد.
(شهادت امام على علیه السلام )
صبحگاه 19 رمضان سال چهل هجرى ، امام على علیه السلام ، قرآن مجسم و اسوه و الگوى عدالت ، بوسیله عبدالرحمن بن ملجم که یکى از خوارج بود در مسجد کوفه و در محراب عبادت و در حال نماز با شمشیر ضربت خورد. و دو روز بعد در شب 21 رمضان ، در سن 63 سالگى به شهادت رسید. مرقد مطهر امام على علیه السلام در شهر نجف در کشور عراق قرار دارد. دوران امامت على علیه السلام حدود 30 سال بود که چهار سال و نه ماه آن با خلافت همراه بود.
حضرت امام حسن علیه السلام
| نام : حسن (دومین امام که به امر خداوند تعیین شده است ) کنیه : ابو محمد  لقب : مجتبى ، زَکّى ، سبط،پدر : حضرت على بن ابى طالب (ع ) مادر : حضرت فاطمه (س ) تاریخ ولادت : سه شنبه 15 رمضان ، سال سوم هجرى (بقولى سال دوم هجرى ) مکان ولادت : مدینه مدت عمر : 48 سال علت شهادت : مسمومیت براثر زهرى که همسر ایشان ، جَعده دختر اشعث بن قیس ، به سبب وسوسه و دسیسه معاویه به ایشان خورانده بود. قاتل : جَعده زمان شهادت : پنجشنبه 28 صفر (بقولى هفتم صفر و بقولى چهارم جمادى الثانى ) ، سال 50 هجرى (بقولى سال 49 هجرى ) مکان شهادت و دفن : در مدینه به شهادت رسیدند و در قبرستان بقیع در نهایت مظلومیت به خاک سپرده شدند. |
امام حسن (ع )در نیمه ماه رمضان سال سوم هجرت در شهر مدینه دیده به جهان گشود. پدر گرامى اش امام على علیه السلام و مادرش فاطمه زهرا (س ) دختر گرامى رسول خدا صلى اللّه علیه و آله و سلم بود. شخصى بنام براء نقل مى کند که : پیامبر (ص ) را دیدم در حالیکه امام حسن روى دوش آن حضرت بود مى فرمود : اللهمَ اِنّى احبه فَاحبه خدایا من دوستش مى دارم پس او را دوست بدار.
امام حسن (ع ) بیش از شش سال از دوران کودکى را در زمان حیات پیامبر گرامى سپرى نمود. تقریبا هفت ساله بود که پیامبر(ص ) دنیا را وداع نمود و مدت کوتاهى پس از آن مادر گرامیش فاطمه زهرا(س ) نیز دیده از جهان فرو بست . امام حسن (ع ) فرد شجاع و با شهامتى بود. در جنگهاى جمل و صفین حضور داشت و در کنار پدر به نبرد با سپاه دشمن پرداخت . پس از شهادت امام على (ع ) در سال چهلم هجرى ، عهده دار امر مقدس امامت گردید. مردم کوفه گروه گروه با ایشان بیعت کردند. امام حسن (ع ) در اولین روزهاى خلافت خود، نامه اى به معاویه نوشت و او را از سرکشى منع فرمود. اما معاویه لشکرى فراهم کرد و آماده جنگ شد.
امام حسن (ع ) که چنین دید مردم را در مسجد جمع کرد و دستور به آمادگى سپاه داد. اما تعداد کمى از مردم در اردوگاه ((نیله )) گرد آمدند. امام (ع ) براى بار دوم به کوفه بازگشت و مردم را تشویق به جهاد نمود، این بار تعداد بیشترى به اردوگاه آمدند. سپس سپاهى را به فرماندهى عبیداللّه بن عباس به مقابله با معاویه فرستاد. اما معاویه با دادن وعده و پرداخت پول بسیار، عبیداللّه بن عباس را به طرف خود جلب کرد و تعدادى از سپاهیان را موافق خود نمود. او با دادن شعار صلح طلبى ، موجب اختلاف در میان سپاهیان امام حسن (ع ) شد، به طورى که بعضى از آنان که راحت طلب بودند و کسانى که فریب حیله گرى هاى معاویه را آوردند به امام (ع ) اصرار مى کردند که با معاویه صلح کند. تنها گروهى اندک از یاران امام حسن (ع ) باقى مانده بودند. در چنین شرایطى بود که امام حسن (ع ) براى حفظ اسلام و نیروهاى وفادار و مؤ من و معتقد، و افشاى حیله گرى هاى معاویه و آشکار ساختن ماهیت پلید او با وى صلح کرد. اما معاویه خیلى زود حیله گرى نمود و به مفاد صلحنامه و قرارداد عمل نکرد.
یکى از مفاد قرارداد این بود که پس از در گذشت معاویه خلافت از آن حسن بن على (ع ) باشد و اگر حادثه اى براى او پیش بیاید، خلافت از آن حسین بن على (ع ) باشد و معاویه حق ندارد براى خود جانشینى معین کند. اما معاویه بعد از خود یزید فاسد را به خلافت گمارد و زمینه وقوع حادثه جانگداز کربلا و شهادت امام حسین (ع ) و فرزندان و یاران او را فراهم آورد. معاویه که وجود مطهر امام حسن (ع ) را همواره براى خود خطرناک مى دید،تصمیم گرفت که امام را به شهادت برساند. در نتیجه بوسیله ((جعده )) همسر امام حسن (ع ) و با پول و وعده هایى که به او داد به هدف خود رسید و امام حسن (ع ) را مسموم نموده و به شهادت رسانید. معاویه به جعده وعده داده بود که در صورت به قتل رساندن امام حسن (ع ) او را به همسرى فرزندش یزید درآورد.
امام حسن (ع ) در 28 صفر سال 50 هجرى قمرى و به قولى 7 صفر در سن 47 سالگى به شهادت رسید. پیکر مطهر ایشان را در قبرستان بقیع به خاک سپردند. دوران امامت امام حسن (ع ) حدود ده سال (از سال 40 ه تا 50 ه) و دوران خلافت امام (ع ) حدود شش تا نه ماه بود.
حضرت امام حسین علیه السلام
| نام : حسین (سومین امام که به امر خداوند تعیین شده است ) کنیه :ابو عبد اللّه  لقب : خامس آل عبا، سبط، شهید، وفى ، زکىپدر : حضرت على بن ابى طالب (ع ) مادر: حضرت فاطمه (س ) تاریخ ولادت : شنبه سوم شعبان ، سال چهارم هجرى مکان ولادت : مدینه مدت عمر : 57 سال علت شهادت : پس از روى کار آمدن یزید، امام که او را نالایق میدانست تن به ذلت بیعت و سازش با او را نداد و براى افشاى او به فرمان خدا از مدینه به مکه و سپس به طرف کوفه و کربلا حرکت کردند و همراه با یاران خود با لب تشنه توسط دشمنان اسلام شهید شدند. قاتل : صالح بن وهب مزنى ، سنان بن انس و شمر بن ذى الجوشن ، (لعنت خدا بر آنها) زمان شهادت : جمعه دهم محرم ، سال 61 هجرى مکان شهادت و دفن : کربلا |
امام حسین (ع ) در سوم شعبان سال چهارم هجرى در مدینه دیده به جهان گشود. پدر بزرگوارش على علیه السلام و مادر گرامى اش فاطمه زهرا(س ) مى باشد. امام حسین (ع ) حدود شش سال از دوران کودکى را در زمان حیات پر برکت رسول خدا (ص ) سپرى نمود. او شجاعترین امت حضرت محمد (ص ) بود و شجاعت حضرت محمد (ص ) و حضرت على (ع ) در ایشان جمع بود.
خداوند در تربت ایشان شفا، و در داخل حرم امام حسین (ع ) استجابت دعا را قرار داده است . پیامبر (ص ) در حقش فرمود: احب اللّه مَن احب حسینا یعنى : خداوند دوست میدارد کسى را که حسین را دوست بدارد. پیامبر(ص ) در حق او و برادر گرامى اش امام حسن (ع ) فرمود: دو فرزند من حسن و حسین پیشوایان امت مى باشند خواه زمام امور به دست بگیرند و یا نگیرند.
پس از شهادت امام حسن (ع ) در سال 50 هجرى ، امام حسین (ع ) عهده دار امر امامت گردید. معاویه پس از بیست سال حکومت ظالمانه و قتل و کشتار شیعیان به ویژه ، در سال 60 هجرى مرد و بر خلاف قرارداد صلح با امام حسن (ع )، پسرش یزید را به جاى خود قرار داد. یزید فردى فاسد و شرابخوار و مخالف با اسلام بود. او علنا مقدسات اسلامى را زیر پا مى گذاشت و آشکارا شراب مى خورد. امام حسین علیه السلام از همان آغاز کار با او به مخالفت برخاست .
یزید نامه اى به حاکم مدینه نوشت و به او دستور داد که از امام حسین (ع ) براى یزید بیعت بگیرد و اگر حاضر نشد او را به قتل برساند. امام (ع ) که حاضر به بیعت کردن با یزید نبود با خانواده خود از مدینه به مکه رفتند. در این هنگام مردم کوفه که از مرگ معاویه با خبر شده بودند نامه هاى زیادى براى امام حسین (ع ) نوشتند و از او خواستند تا به عراق و کوفه بیاید. امام حسین (ع ) نیز مسلم بن عقیل را به کوفه فرستاد. ابتدا هزاران نفر از مردم کوفه با مسلم بن عقیل همراه شدند. اما با ورود عبیداللّه بن زیاد که از طرف یزید به حکومت کوفه گمارده شده بود و بسیار حیله گر و بى رحم بود، مردم کوفه فریب اقدامات او را خورده و پیمان شکنى کردند و مسلم را تنها گذاشتند.
در نتیجه عبیداللّه ، مسلم بن عقیل را دستگیر نموده و به شهادت رسانید. هنگامى که در ابتدا مردم کوفه با مسلم بیعت کردند، مسلم نامه اى به امام حسین (ع ) نوشت و به ایشان اطلاع داد که به کوفه بیاید. امام حسین (ع ) با خانواده و یاران خود به طرف کوفه حرکت کرد و در نزدیکى کوفه بود که خبر پیمان شکنى مردم کوفه و شهادت مسلم را آوردند. عبیداللّه بن زیاد که با شهادت مسلم بر اوضاع کوفه تسلط پیدا کرده بود حر بن یزید ریاحى را براى زیر نظر گرفتن امام حسین (ع ) و همراهانش فرستاد. و سپس عمر بن سعد را با سى هزار نفر به کربلا اعزام نمود. او به عمر بن سعد وعده داده بود که اگر امام حسین (ع ) را به شهادت برساند او را حاکم رى خواهد کرد.
عمر بن سعد که به طمع حکومت رى به کربلا آمده بود از هیچ ستمى فروگذار نکرد. دستور داد امام حسین (ع ) و یارانش را محاصره کنند و آب را بر روى آنان ببندند. یاران امام حسین (ع ) که از شجاع ترین افراد بودند روز دهم محرم (عاشورا) در حالى که بیش از 72 تن نبودند یکى پس از دیگرى در دفاع از امام زمان خود یعنى امام حسین (ع ) با عزت و آزادگى به شهادت رسیدند. حر بن یزید ریاحى نیز که ستمگرى سپاه عمر سعد و حقانیت امام حسین (ع ) را مشاهده کرد به سپاه امام پیوست و به شهادت رسید.
واقعه کربلا گرچه از نظر زمان کوتاه بود و تنها یکروز از صبح تا عصر به طول انجامید اما لحظه لحظه آن درس شهامت و ایثار و فدا کارى ، ایمان و اعتقاد و اخلاص بود. واقعه کربلا دانشگاهى است که از طفل شیرخوار تا پیرمرد محاسن سفیدش به بشریت درس آزادگى مى آموزد. خون هاى مطهر امام حسین (ع ) و یارانش به اسلام حیات تازه بخشید و زمینه سرنگون شدن دودمان فاسد اموى را فراهم آورد.
امام حسین علیه السلام روز دهم محرم سال 61 هجرى ، در سن 57 سالگى در کربلا به شهادت رسید. مرقد ایشان و برادر فداکارش اباالفضل و فرزندان و یارانش در شهر کربلا در عراق قرار دارد.
حضرت امام زین العابدین علیه السلام
| نام : على (چهارمین امام که به امر خداوند تعیین شده است ) کنیه : ابوالحسن ثانى ، ابومحمد لقب : سجاد، سیدالعابدین ، سیدالساجدین و زین العابدینپدر : حضرت حسین بن على (ع ) مادر : شهربانو دختر یزدگرد، نام اولش جهانشاه و بقولى شاه زنان تاریخ ولادت : روز جمعه پنجم شعبان ، سال 38 هجرى مکان ولادت : مدینه مدت عمر : 57 سال علت شهادت : آورده اند: هشام بن عبد الملک از خلفاى ستمگر بنى امیه به مکه رفت و از کثرت ازدحام نتوانست حجرالاسود را لمس کند در گوشه اى برایش سایبانى زدند که ناگهان امام سجاد را دید که مردم براى ایشان راه باز مى کنند، وى با خشم و تکبر پرسید او کیست فرزدق که حاضر بود شعر معروف خود در مدح امام را خواند، هشام که به خشم آمده بود، دستور داد تا فرزدق را زندانى کنند و سپس امام (ع ) را مسموم کرد. قاتل : هشام بن عبد الملک زمان شهادت : شنبه 12 محرم ، سال 95 هجرى مکان شهادت و دفن : در منزل خود در مدینه به شهادت رسیدند و در قبرستان بقیع به خاک سپرده شدند. |
امام چهارم ، امام زین العابدین (ع ) در سال 38 هجرى در مدینه منوره دیده به جهان گشود. پدر بزرگوارش امام حسین (ع ) و مادر گرامیش شهربانو دختر یزدگرد سوم است . امام سجاد(ع ) حدود سه سال از خلافت على علیه السلام را درک کرد. به جهت انتساب به عرب و عجم به ((ابن الیرتین )) ملقب شد.
امام چهارم (ع ) در کربلا حضور داشت اما به اراده خداوند از گزند دشمنان محفوظ ماند و به همراه اسیران از کوفه به شام منتقل شد. امام چهارم که پس از شهادت امام حسین (ع ) عهده دار امر امامت گردید. در کوفه و شام به افشاى حکومت فاسد اموى و معرفى دین خدا پرداخت . در مجلس عبیداللّه بن زیاد هنگامى که به قتل تهدید گردید، فرمود: (( آیا مرا از کشته شدن مى ترسانى در حالیکه نمى دانى که کشته شدن براى ما یک افتخار است و شهادت براى ما کرامت و فضیلت است )) خطابه بیدار کننده و شور انگیز امام سجاد(ع ) در مسجد شهر شام چنان مردم را منقلب نمود که یزید به وحشت افتاد.
بکائین (بسیار گریه کنندکان ) را چهار نفر نوشته اند: آدم ، یعقوب ، یوسف و امام سجاد که دائما بر مظلومیت پدر خود سیدالشهدا مى گریست .
امام چهارم که پس از شهادت امام حسین (ع ) عهده دار امر امامت گردید. امام سجاد (ع ) پس از بازگشت از شام به مدینه ، علیرغم محدودیت هایى که حکومت فاسد بنى امیه براى ایشان ایجاد نمود حدود صد و هفتاد شاگرد برجسته را تربیت کرد که از جمله آنان سعید بن مسیب ، سعید بن بیر، محمد بن جبیر، میر یحیى بن ام طویل ، ابوخالد کابلى و ابو حمزه ثمالى را مى توان نام برد.
دوران امامت امام چهارم حدود سال (از سال 61 ه تا 95 ه) بود که اواخر زمان حیات امام چهارم (ع ) مصادف با حکومت عبد الملک بن مروان بود. صحیفه سجادیه مجموعه دعاهایى است که از امام چهارم (ع ) به یادگار مانده است . کتاب شریف صحیفه سجادیه شامل 40 دعا مى باشد. و امام (ع ) در قالب دعا به بیان جهان بینى و خداشناسى و انسان شناسى و مسائل سیاسى و اجتماعى و اخلاقى و عرفانى پرداخته و با زیباترین مضامین انسانها را با معارف بلند اسلامى آشنا مى نماید. و عاقبت بنا بر مشهور در 25 محرم و به قولى 12 محرم سال 95 هجرى به دسیسه هشام پسر عبد الملک مروان و در سن 57 سالگى به شهادت رسید. مرقد مطهرش در قبرستان بقیع قرار دارد.
| نام : محمد (پنجمین امام که به امر خداوند تعیین شده است ) کنیه : ابو جعفر لقب : باقرالعلوم ( شکافنده دانشها )پدر : حضرت على بن الحسین (ع ) مادر : فاطمه دختر امام حسن علیه السلام (بنا بر مشهور) تاریخ ولادت : روز جمعه سوم صفر،سال 57 هجرى (بقولى اول رجب و بقولى 22 رجب ) مکان ولادت : مدینه مدت عمر : 57 سال (بقولى 58 سال و بقولى 59 سال ) علت شهادت : مسمومیت قاتل : ابراهیم بن الولید و بقولى هشام بن الحکم زمان شهادت : دوشنبه هفتم ذى الحجه ، سال 114 ه (بقولى 104 و بقولى 107 ه) مکان شهادت و دفن : در خانه خود در مدینه به شهادت رسیدند و در قبرستان بقیع به خاک سپرده شد. |
امام پنجم ، امام محمد باقر(ع ) در سال 57 هجرى اول رجب یا سوم صفر در مدینه دیده به جهان گشود. پدر بزرگوار ایشان ، امام زین العابدین (ع ) و مادر گرامى او فاطمه فرزند امام حسن مجتبى (ع ) است . امام باقر(ع ) هنگام وفات پدر بزرگوارش 38 سال داشت که عهده دار امر امامت گردید. دوران امامت امام پنجم نوزده سال به طول انجامید. امام در این دوران مقدمات تاءسیس یک دانشگاه بزرگ اسلامى را پى ریزى کرد، و در آن دوران خفقان به نشر و گسترش احادیث نبوى و معارف بلند اسلامى مبادرت ورزید دوران امامت امام باقر(ع ) مصادف با پنج خلیفه اموى به نامهاى ولید بن عبدالملک ، سلیمان بن عبدالملک ، عمر بن عبدالعزیز، یزید بن عبدالملک و هشام بن عبدالملک بود. هشام که از مقام و محبوبیت امام باقر(ع ) در بین مردم بیمناک بود به وسیله ماءمورین خود امام را مسموم نموده و به شهادت رسانید.
حضرت امام جعفر صادق علیه السلام
| نام : جعفر (به معنى نهر جارى پرفایده )،(ششمین امام که به امر خداوند تعیین شد) کنیه : ابو عبداللّه لقب : صادق پدر : حضرت محمد بن على (ع )مادر : معروف به ام فروه دختر قاسم بن محمد بن ابى بکر تاریخ ولادت : یکشنبه 17 ربیع الاول ، سال 83 هجرى مکان ولادت : مدینه مدت عمر : 65 سال علت شهادت : مسمومیت قاتل : منصور دوانیقى (خلیفه عباسى ) ، لعنت خدا بر او زمان شهادت : یکشنبه 25 شوال ، سال 148 هجرى مکان شهادت و دفن : در مدینه به شهادت رسیدند و در قبرستان بقیع به خاک سپرده شدند |
امام جعفر صادق علیه السلام در هفدهم ماه ربیع الاول سال 83 هجرى در مدینه منوره دیده به جهان گشود. پدر بزرگوار ایشان امام محمد باقر(ع ) و مادر گرامى اش ام فروه مى باشد. امام صادق (ع ) پس از شهادت امام محمد باقر(ع ) عهده دار امر مقدس امامت شد. دوران امامت ایشان سى و چهار سال یعنى از سال 114 هجرى تا 148 هجرى بود. امام صادق (ع ) در دوران امامت خود با خلفاى بنى امیه و بنى عباس معاصر بود. زیرا در زمان ایشان بود که حکومت بنى امیه سرنگون شده و امویان جاى خود را به عباسیان دادند.
امام صادق (ع ) حدود 50 سال از عمر شریف خود را در حکومت بنى امیه گذراند و بقیه عمر مبارکش در دوران حکومت بنى عباس سپرى شد. دوران تغییر حکومت از بنى امیه به فرزندان عباس ، و نزاع میان بنى امیه و بنى عباس بر سر حکومت شرایط مناسب را پدید آورد تا امام صادق علیه السلام به ترویج و نشر علوم و آثار اسلامى بپردازد و با تربیت شاگردانى عالم و دانشمند و فقیه ، زمینه گسترش علوم اسلامى را در اقصى نقاط جهان فراهم آورد. به طورى که تربیت یافتگان دانشگاه بزرگ امام صادق علیه السلام را حدود چهار هزار نفر ذکر کرده اند که در علوم مختلف اعم از فقه ، حدیث ، تفسیر، کلام علوم طبیعى و غیره از مجلس درس امام ششم (ع )، کسب علم و دانش نموده اند.
از جمله هزاران شاگرد امام صادق (ع ) جابربن حیان را مى توان نام برد که پدر علم شیمى به شمار مى رود. امام صادق (ع ) در دوران امامت خود علیرغم فشارها و تنگناهایى که همواره حکام اموى و سپس بنى عباس و به ویژه منصور دوانیقى ایجاد مى نمود در راه پاسدارى از دین خدا از پاى ننشست و به گسترش و بسط علوم الهى در زمینه هاى گوناگون پرداخت ، و ذخائر ارزشمند و گرانقدرى را براى بشریت به یادگار گذارد.
امام صادق علیه السلام محبوب ترین شخصیت جامعه اسلامى بودند و شخصیت روحانى و معنوى و علمى ایشان ، منصور دوانیقى خلیفه عباسى را بر آن داشت که به هر وسیله ممکن آن حضرت را به شهادت برساند. لذا در 25 شوال سال 148 هجرى قمرى و در سن 65 سالگى امام ششم علیه السلام به دستور منصور دوانیقى به شهادت رسید. مرقد شریف امام صادق علیه السلام در قبرستان بقیع قرار دارد.
حضرت امام موسى بن جعفر علیه السلام
| نام : موسى ( هفتمین امام که به امر خداوند تعیین شده است ) کنیه : ابو اسماعیل ، ابو ابراهیم ، ابو الحسن ، ابو الحسن ماضى  لقب : کاظم ، عبد صالح ، باب الحوائجپدر : جعفر بن محمد (ع ) مادر : حمیده بربریه ، کنیزى از ولایت بربر تاریخ ولادت : یکشنبه یا سه شنبه هفتم صفر ، سال 108 هجرى مکان ولادت : ابواء محلى ما بین مکه و مدینه مدت عمر : 55 سال علت شهادت : مسمومیت قاتل : سندى بن شاهک یهودى که به دستور هارون الرشید (خلیفه عباسى ) به آن حضرت غذاى مسموم خورانید. زمان شهادت : جمعه 25 رجب ، سال 183 هجرى مکان شهادت و دفن : در خانه سندى بن شاهک در خارج بغداد قدیم به شهادت رسیدند و در مقابر قریش نزدیکى بغداد به خاک سپرده شدند. |
امام هفتم موسى بن جعفر علیه السلام در هفتم ماه صفر سال 108 هجرى قمرى در روستاى ابواء (بین مکه و مدینه ) متولد شد. پدر گرامى ایشان امام جعفر صادق علیه السلام و نام مادرایشان راحمیده نوشته اند. امام هفتم ، پس از شهادت امام صادق (ع ) عهده دار امر امامت گردید. دوران امامت امام هفتم ، موسى بن جعفر(ع )حدود 35 سال (از سال 148 هجرى تا 183 هجرى ) بود. دوران امامت امام هفتم با خلفایى چون منصور دوانیقى ، مهدى عباسى ، هادى عباسى و هارون الرشید مصادف بود و بیش از بیست و سه سال از دوران امامت ایشان در زمان هارون الرشید سپرى گردید.
منصور دوانیقى پس از به شهادت رسانیدن امام ششم ، به فرماندار مدینه به نام محمد بن سلیمان نامه نوشت و فرمان داد که اگر جعفر بن محمد شخصى را جانشین خود قرار داده است او را احضار نماید و گردن بزند. فرماندار مدینه در جواب نامه منصور چنین نوشت که جعفر بن محمد در وصیتنامه رسمى خود پنج نفر را وصى و جانشین خود قرار داده است و آنها عبارتند از: منصور دوانیقى ، محمد بن سلیمان فرماندار مدینه ، عبداللّه بن جعفر، موسى بن جعفر (امام هفتم )، و حمیده همسر خود. امام صادق (ع ) با تنظیم این وصیت نامه از قتل امام هفتم امام موسى بن جعفر جلوگیرى نمود.
امام هفتم (ع ) در سن بیست سالگى ، و در چنین شرایط سخت و خفقان آور، عهده دار امر امامت گردید. در دوران امامت ایشان شرایط سیاسى و اجتماعى ، و فشار حکام ستمگر و فاسد به حدى بود که یاران و شاگردان امام قادر نبودند نام ایشان را به طور آشکار بیان کنند و هنگام نقل از امام (ع ) ایشان را با نامهاى ابوابراهیم ، عبدصالح ، عالم ، صابر و امین نام مى بردند. در چنین شرایطى بود که امام هفتم (ع ) به پاسدارى و ترویج دین خدا و تربیت شاگردان پرداختند. اواخر دوران امامت امام هفتم (ع ) با حکومت هارون الرشید خلیفه عباسى مصادف بود.
هارون که همواره از قیام شیعیان بیمناک بود و وجود مقدس امام (ع ) را براى حکومت خود خطرى بزرگ مى دانست ابتدا امام را زندانى و سپس ایشان را از یک زندان به زندان دیگر منتقل مى نمود. و سرانجام آن بزرگوار بوسیله سندى بن شاهک ، در زندان ، مسموم و به شهادت رسانید. امام هفتم علیه السلام در 25 رجب سال 183 هجرى قمرى در زندان هارون در بغداد و در سن 55 سالگى به شهادت رسید. مرقد شریف این امام بزرگوار در شهر کاظمین نزدیک بغداد قرار دارد.
حضرت امام على بن موسى الرضا علیه السلام
| نام : على (هشتمین امام که به امر خداوند تعیین شده است ) کنیه : ابوالحسن الثانى لقب : رضا  پدر : حضرت موسى بن جعفر (ع )مادر : نجمة (بقولى تُکْتَم و بقولى ام البنین و بقولى اروى ) از مردم نوبه تاریخ ولادت : سه شنبه 11 ذیقعده ، سال 148 هجرى مکان ولادت : مدینه مدت عمر : 55 سال علت شهادت : مسمومیت قاتل : مامون ، که انگور زهرآلود را به آن حضرت خورانید. زمان شهادت : جمعه آخر صفر ، سال 203 هجرى مکان شهادت و دفن : در خانه خود در شهر طوس پس از آنکه از مجلس ماءمون بیرون آمد و در اثر مسمومیت به شهادت رسیدند و در موضعى در چهار فرسخى طوس که مقبره هارون بود در دهى به نام سناباد که اکنون به آن مشهد مقدس میگویند به خاک سپرده شدند. |
امام هشتم ، على بن موسى الرضا علیه السلام در یازدهم ماه ذى القعده سال 148 هجرى قمرى در مدینه منوره متولد شد. پدر گرامى ایشان امام موسى بن جعفر(ع ) و نام مادرشان را نجمه نوشته اند. امام رضا علیه السلام پس از شهادت پدر بزرگوارش در زندان بغداد، در سن سى و پنج سالگى عهده دار امر مقدس امامت گردید. مدت امامت آن حضرت بیست سال به طول انجامید. از این مدت ده سال معاصر هارون الرشید، پنج سال معاصر پسر هارون محمد امین و پنج سال دیگر معاصر ماءمون پسر دیگر هارون بود. خلفاى عباسى که همچون حکام ستمگر و خونریز اموى همواره از نفوذ و شخصیت الهى و معنوى ائمه معصومین علیهم السلام بیمناک بودند و از موقعیت و محبوبیت آنان در جامعه اسلامى آگاهى داشتند به شیوه هاى مختلف تلاش مى کردند که مانع ارتباط و ملاقات مردم با آنان شوند.
به همین منظور ائمه معصومین علیهم السلام چه در حکومت اموى و چه در زمان تسلط عباسیان به شدت تحت نظر و مراقبت شدید ماءموران و جاسوسان حکومتى بودند و خلفا تلاش مى کردند از کوچکترین حرکت و ملاقات و فعالیت آنان با خبر شوند.
حمله هاى شبانه ماءموران خلیفه به خانه امام صادق علیه السلام و تبعید و زندانى کردن امام هفتم علیه السلام نمونه هاى بارزى از وحشت دستگاه حکومت عباسى از مقام و موقعیت و محبوبیت و نفوذ ائمه معصومین (ع ) در جامعه اسلامى مى باشد. پنج سال آخر دوران امامت ، امام هشتم علیه السلام مصادف با حکومت ماءمون خلیفه عباسى بود. ماءمون که همواره از قدرت شیعیان در جامعه اسلامى بیمناک بود و از مقام و موقعیت امام رضا علیه السلام در میان آنان به خوبى آگاهى داشت براى جلب نظر شیعیان و پیروان امام رضا(ع ) و با هدف ایجاد محدودیت و زیر نظر داشتن ایشان ، آن حضرت را از مدینه به مرو (خراسان ) آورد.
او ابتدا پذیرفتن خلافت را به امام (ع ) پیشنهاد نمود و هنگامى که با امتناع امام علیه السلام روبرو شد با اصرار تواءم با تهدید، ولایت عهدى را به ایشان پیشنهاد کرد که امام علیه السلام نیز با تهدید ماءمون بالاجبار ولایت عهدى ماءمون را با شرایطى از جمله اینکه هیچگونه دخالتى در امور اجرایى نداشته باشد، پذیرفت .
مقام و موقعیت روزافزون امام علیه السلام در جامعه اسلامى نفوذ معنوى و روحانى ایشان و معرفى سنت نبوى ، به ویژه در جریان برگزارى نماز عید فطر، که امام (ع ) به روش رسول خدا صلى اللّه علیه و آله و سلم براى اقامه کردن آن از خانه خارج شدند هراس و دلهره ماءمون را دوچندان نمود. او که با پیشنهاد ولایت عهدى به امام رضا(ع ) به هدف و مقصود خود که همانا همراه کردن امام (ع ) با خود بود نرسیده بود، تصمیم گرفت به هر شیوه ممکن امام (ع ) را به شهادت برساند.
لذا امام رضا علیه السلام را با شیوه اى خاص و به صورت پنهانى مسموم و ایشان را به شهادت رسانید. امام هشتم (ع ) در آخر صفر سال 203 هجرى قمرى در سن 55 سالگى به دست ماءمون به شهادت رسید. مرقد مطهر آن حضرت در مشهد مقدس قرار دارد و قبله گاه شیفتگان مقام امامت و ولایت است .
حضرت امام محمد تقى علیه السلام
| نام : محمد (نهمین امام که به امر خداوند تعیین شده است ) کنیه : ابوجعفر ، ابوالفضل لقب : تقى ، جواد پدر : حضرت امام رضا(ع )مادر : خَیزُران ( به قولى سَبیکه نوبیه و به قولى ریحانه ام ولد بوده ) تاریخ ولادت : جمعه 10 رجب ، سال 195 هجرى مکان ولادت : مدینه مدت عمر : بیست و پنج سال و اندى علت شهادت : مسمومیت قاتل : امّالفضل ، همسر ایشان که به دستور معتصم امام را مسموم کرد زمان شهادت : سه شنبه آخر ماه ذى القعده ، سال 220 هجرى مکان شهادت و دفن : در بغداد به شهادت رسیدند و در مقابر قریش ، در پشت سر جدش ، امام موسى کاظم (ع ) به خاک سپرده شدند. |
امام نهم ، امام محمد تقى (امام جواد) علیه السلام در 10 رجب سال 195 هجرى در مدینه منوره دیده به جهان گشود. پدر گرامى ایشان امام رضا علیه السلام و نام مادر ایشان را خَیزُران یا سَبیکه نوشته اند.
امام جواد(ع ) پس از شهادت پدر بزرگوارش عهده دار امر مقدس امامت گردید. دوران امامت خویش با دو خلیفه عباسى یعنى ماءمون و معتصم معاصر بود. امام جواد(ع ) در سن 9 سالگى به امر خداوند عهده دار مقام والاى امامت شدند و از همان آغاز از سوى ماءمون خلیفه عباسى و سپس معتصم ، تحت مراقبت شدید قرار داشتند. آنان براى زیر نظر داشتن امام (ع ) ایشان را از مدینه به بغداد آوردند. و ماءمون براى جلب قلوب شیعیان دختر خود امّالفضل را به همسرى امام جواد(ع ) درآورد. اما همواره از گسترش موقعیت روز افزون امام جواد (ع ) و مقام علمى و معنوى ایشان در جامعه اسلامى بیمناک بود. و براى کم رنگ جلوه دادن موقعیت امام جواد(ع ) به تشکیل مجالس مختلف و با حضور دانشمندان و علماء و طرح سوالات گوناگون مبادرت مى ورزید. اما هر بار با پاسخهاى روشن و مستدل و قانع کننده امام جواد(ع ) روبرو مى شد که اعجاب و شگفتى همگان را نسبت به مقام علمى و معنوى امام (ع ) برمى انگیخت . ماءمون در سال 218 هجرى مرد و پس از وى معتصم مقام خلافت را غصب کرد. امام جواد(ع ) که به مدینه آمده بودند، از سوى معتصم به اجبار به بغداد آورده شدند. معتصم که وجود مبارک امام جواد(ع ) را براى حکومت خود خطرى بزرگ احساس مى کرد به وسیله همسر ایشان یعنى امّالفضل دختر ماءمون ، امام جواد(ع ) را مسموم کرده و به شهادت رسانید. امام جواد(ع ) در آخر ذى العقده سال 220 هجرى قمرى و در سن بیست و پنج سالگى با دسیسه معتصم خلیفه عباسى به شهادت رسید. و در کنار قبر مطهر جد بزرگوارش موسى بن جعفر(ع ) به خاک سپرده شد. مرقد مطهر ایشان در شهر کاظمین عراق قرار دارد.
حضرت امام على النقى علیه السلام
| نام : على ( دهمین امام که به امر خداوند تعیین شده است ) کنیه : ابو الحسن الثالث  لقب : نقى ، هادى ، عالم ، متوکلپدر : محمد تقى مادر: سوسن و به قولى دره مغربیه و به قولى سَمانَه تاریخ ولادت : شنبه (بقولى جمعه و بقولى سه شنبه ) 15 ذى الحجه ، سال 212 هجرى مکان ولادت : حرباء، مکانى در مدینه مدت عمر : چهل و دو سال علت شهادت : مسمومیت قاتل : بقولى توسط ایادى متوکل مسموم شدند و به قولى معتز باللّه به امام (ع ) زهر خورانید. زمان شهادت : دوشنبه سوم رجب ، سال 254 هجرى ( به قولى در زمان خلافت متوکل و به قولى در زمان خلافت معتز باللّه ، به شهادت رسیدند.) مکان شهادت و دفن : در، سرمن راى (سامراء) به شهادت رسیدند و در خانه خود در سامراء به خاک سپرده شدند. |
امام دهم ، حضرت امام على النقى (هادى ) علیه السلام در نیمه ماه ذى الحجه الحرام سال 212 هجرى قمرى در مدینه منوره دیده به جهان گشود. پدر گرامى ایشان امام محمد تقى (جواد) علیه السلام است و نام مادر گرامیشان را سَمانَه نوشته اند. دوران امامت آن حضرت سى و سه سال (از سال 220 هجرى تا 254 هجرى ) به طول انجامید. امام دهم (ع ) در طول عمر شریف خود با شش خلیفه عباسى معاصر بودند. که اولین آنها معتصم و آخرین آنها ((معتز)) خلیفه عباسى بود. در دوران امامت ایشان مراقبت و کنترل و خفقان و فشار حکومت به حدى بود که امام دهم را در شهر سامرا که براى خلفاى عباسى عنوان یک پادگان نظامى را داشت سکونت داده بودند. و هر گونه ارتباط و ملاقات با ایشان را توسط ماءموران و جاسوسان خود زیر نظر داشتند. متوکل خلیفه غاصب عباسى هنگامى که در سال 232 هجرى خلافت را غصب کرد از آنجا که وحشت زیادى از شیعیان داشت امام هادى علیه السلام را از مدینه به سامرا آورد. و علیرغم اینکه امام هادى (ع ) را در پادگان نظامى و زیر نظر ماءموران و جاسوسان خود قرار داده بود، باز شبانه افراد دیگرى را براى بازرسى به خانه امام مى فرستاد. متوکل بارها دستور داد تا قبر مطهر امام حسین علیه السلام را خراب کنند و مردم را از زیارت آن مرقد مطهر باز دارند. در چنین شرایط سختى بود که امام هادى (ع ) به رهبرى و هدایت شیعیان و پاسدارى از حریم دین خدا مى پرداختند. پس از متوکل ، منتصر و مستعین ، خلافت را غصب کردند و سپس معتز فرزند متوکل در سال 252 خلافت را اشغال کرد. در سوم رجب سال 254 هجرى قمرى سرانجام امام هادى (ع ) را مسموم کرده و به شهادت رسانید. امام هادى (ع ) در سن چهل و دو سالگى در شهر سامرا به شهادت رسید. مرقد مطهر آن حضرت در شهر سامرا قرار دارد.
حضرت امام حسن عسکرى علیه السلام
| نام : حسن ( یازدهمین امام که به امر خداوند تعیین شده است ) کنیه : ابومحمد ، ابوالقاسم لقب : زکى ، عسکرى  پدر : على النقىمادر : سلیل (حُدَیث ) تاریخ ولادت : دوشنبه هشتم ربیع الثانى ، سال 232 هجرى در زمان واثق باللّه مکان ولادت : مدینه مدت عمر : بیست و هشت سال علت شهادت : مسمومیت قاتل : به دستور معتمد على اللّه به آن حضرت زهر خورانیدند. زمان شهادت : جمعه هشتم ربیع الاول ، سال 260 هجرى مکان شهادت و دفن : در سامراء به شهادت رسیدند و در همانجا در پهلوى پدر بزرگوار خود ، امام هادى (ع ) به خاک سپرده شدند. |
امام یازدهم ، حضرت امام حسن عسکرى علیه السلام در سال 232 هجرى قمرى ، هشتم ربیع الثانى یا 24 ربیع الاول ، در مدینه منوره متولد شد. پدر گرامى ایشان امام على النقى (هادى ) علیه السلام و نام مادرشان را سلیل یا حُدَیث نوشته اند. پس از شهادت امام دهم (ع ) در سال 254 هجرى ، امام حسن عسکرى (ع ) در سن بیست و دو سالگى عهده دار امر مقدس امامت گردیدند. دوران امامت ایشان یکسال با خلافت معتز و یکسال با خلافت مهتدى و چهار سال با خلافت معتمد خلیفه عباسى مصادف بود. شیوه این خلفاى ستمگر چون دیگر خلفاى عباسى ، کنترل و مراقبت شدید از امام حسن عسگرى (ع ) بود. امام یازدهم (ع ) نیز مانند پدر بزرگوار ایشان در سامرا تحت مراقبت شدید ماءموران و جاسوسان خلیفه غاصب قرار داشت . و از آنجا که آنان از طریق اخبار و روایات مى دانستند که امام زمان ، مهدى موعود عجل اللّه تعالى فرجه الشریف از نسل امام حسن عسکرى (ع ) مى باشد، و اوست که به اراده خداوند تمامى حکومتهاى ستمگر و فاسد و خودکامه را نابود خواهد نمود، شدیدترین مراقبت و کنترل را اعمال مى کردند. خلیفه در پى یافتن اطلاع از وجود مقدس فرزند امام حسن عسکرى (ع ) بود و حتى پس از شهادت امام حسن عسکرى (ع ) نیز به دنبال یافتن فرزند گرانقدر ایشان امام زمان (عج ) بود و خانه ایشان را بوسیله ماءموران تفتیش مى کردند. دوران امامت امام حسن عسکرى شش سال (از سال 254 تا 260 هجرى قمرى ) به طول انجامید. به دنبال مراقبت دشمنان اسلام براى جلوگیرى از تولد امام مهدى (ع ) که شنیده بودند فرزند ایشان است و روزى قیام کرده و دشمنان اسلام را نابود خواهد کرد، محل زندگى ایشان را در عسکر (لشکرگاه ) قرار داده بودند ، و به همین جهت لقب عسکرى به ایشان داده شد. امام یازدهم (ع ) هشتم ربیع الاول 260 هجرى به دسیسه معتمد عباسى در شهر سامرا و در سن 28 سالگى به شهادت رسیدند. مرقد شریف ایشان در شهر سامرا قرار دارد.
امام زمان حضرت مهدى علیه السلام
| نام : محمد (دوازدهمین و آخرین امام که به امر خداوند تعیین شد) کنیه : ابو عبداللّه ، ابوالقاسم ، ابوصالح لقب : حجة اللّه ، مهدى ، هادى ، قائم ، منتظر ، صاحب الامر پدر: حضرت امام حسن علیه السلام مادر : نَرجِس ، دختر قیصر روم ( که او را بصورت کنیزى به سرزمین حجاز آورده بودند.) تاریخ ولادت : شب جمعه 15 شعبان ، سال 255 هجرى مکان ولادت : سرمن راى ( سامراء ) مدت عمر : امام قائم (عج ) زنده و از نظرها غائب است تا زمانیکه به خواست خداوند ظهور نمایند و جهان را پر از عدل و داد فرمایند. |
امام دوازدهم ، حضرت مهدى عجل اللّه تعالى فرجه الشریف در نیمه شعبان سال 255 هجرى قمرى ، روز جمعه هنگام طلوع فجر در سامرا دیده به جهان گشود. پدر بزرگوار ایشان امام حسن عسکرى (ع ) و نام مادر گرامى اش نرجس (ع ) مى باشد. در بیان اوصاف ایشان در روایات چنین آمده است : المهدى طاووس اهل الجنه وجهه کالکوکب الدرى ، اللون لون عربىّ و جسمه جسم اسرائیلىّ
امام زمان (عج ) پس از شهادت پدر بزرگوارش در سال 260 هجرى عهده دار امر مقدس امامت شد. به امر خداوند از همان آغاز دوران امامت ، نخستین غیبت امام زمان (ع ) به نام غیبت صغرى آغاز گردید. غیبت صغرى تقریبا هفتاد سال به طول انجامید و از سال 260 تا 329 هجرى ادامه یافت . پس از آن غیبت کبرى آغاز شد و هر زمان که خداوند اراده کند امام زمان (ع ) ظهور نموده و جهان را پر از عدل و داد خواهد کرد. در دوران غیبت صغرى ، شیعیان و پیروان امام زمان (عج ) از طریق (نواب خاص ) آن حضرت با ایشان تماس داشتند و پاسخ سوالات و مسائل خود را دریافت مى کردند. نواب خاص امام زمان (ع ) در زمان غیبت صغرى به ترتیب عبارت بودند از:
1- عثمان بن سعید عَمرى ، که در سال 265 هجرى وفات نمود. 2- محمد بن عثمان عَمرى که در سال 305 وفات نمود. - ابوالقاسم حسین بن روح نوبتى که در سال 326 وفات نمود. 4- على بن محمد سَمَرى که در سال 329 هجرى رحلت نمود. با وفات على بن محمد سَمَرى ، غیبت کبرى آغاز گردید و باب نیابت خاصه بسته و نیابت عامه آن حضرت آغاز شد. نواب عام امام زمان (عج ) که همانا مراجع تقلید مى باشند پاسدار دین خدا و پاسخگوى سوالات و پرسشهاى مردم مى باشند.
